فضا و اتمسفر زندگی، در واقع با موعظه و تلنگر ها هدف (و یا گر نشد، حداقل جهت) زندگی ت را مشخص می کند. هم با همین موعظه ها و تلنگر ها ذکر مداوم است. (این همان ذکریست که مواظب تقواست) و هم چون فضاست و نوعا جمعی می تواند باشد یک نوع سبک زندگی است و این یعنی زمنیه ها را هم فراهم می کند!! ببین چقدر مهم است. هم هدف هم هوشیاری (با ذکر) هم زمنیه ها و تامین نیاز ها همه در فضا و اتمسفرت مشخص می شود. مواظب باش چه اتمسفری را تعیین می کنی.
در یک کلمه می توان گفت فضا مواظب ایمان انسان هاست. (حتی اگر ایمان را به معنای عامش بگیریم). فضا ایمان را به وجود آورده و آن را تغذیه می کند و رشد می دهد. در واقع این فضا است که ایمان را (حتی با شور و عشق) حفظ می کند تا انسان را در فتنه ها حفظ نگه دارد و ولایت الهی را رها نکند و تا همین ولایت پذیری ها انسان را رفته رفته از ظلمت ها به نور ها برده و پایه های ایمانش قوی تر شود. (تا هم انسان به نور رفته و لذتش را ببرد و هم برای فتنه های بعدی قوی تر باشد)
اتمسفر سوخت ایمانی است(ایجاد یک فهم و تصمیم و جهت با حفظ این در مواقع حساس با تامین زمنیه هاش). این ایمان خود قرار است حافظ ولایت الهی باشد. این ولایت نیز همان چیزی است که قرار است بنده را از ظلمت به نور برده و تا لاخوف و لاحزن انسان را رشد دهد. پس قیدوا بالاتمسفر زندگی!
پ.ن: احی قلبک بالموعظه
پ.ن: وقتی فضای مومنانه (به معنای واقعی کلمه) را از دست می دهی به همان میزان تنها شده ای و تنهایی دامگاه شیطان هاست.
پ.ن: بی خود نیست که می گن وقتی با چهارتا عالم رفتی و اومدی تو پنجمی خواهی بود.
درباره این سایت